Vale-Artvin (Turkije)

Om 9.00 uur rijden we naar de grens. Georgië uit gaat heel snel; Turkije in duurt iets langer. Niet dat ze heel moeilijk doen maar het controleren van de auto gaat in fases. Eerst komt er een mannetje kijken, dan door de x-ray en voor de zekerheid komt dan nog een keer een mannetje kijken. We verlieten Georgië op 100 meter hoogte maar in Turkije zitten al heel snel op 2500 meter. Na weken zien we ook weer de eerste moskeeën.

Dankzij de invloeden van omringende landen en culturen wordt Turkije terecht “de brug tussen oost en west” genoemd. Toen het Ottomaanse Rijk instortte stichtte Mustafa Kemal Atatürk in 1923 een nieuwe staat: het huidige seculiere Turkije. Kerk en staat werden gescheiden en Ankara werd de hoofdstad. Atatürk (de vader van alle Turken) liet als president duizenden nieuwe scholen bouwen en maakte het basisonderwijs gratis en verplicht. Het vrouwenkiesrecht werd ingevoerd en daarmee was Turkije andere landen ver vooruit. Van de ruim 80 miljoen Turken is 98 procent moslim (maar niet altijd fanatiek). De helft van de bevolking is onder de 30.  De vriendelijkheid en de gastvrijheid van de mensen maken het tot een geweldig land om te bezoeken. Turkije heeft archeologische en islamitische bezienswaardigheden. Maar ook zon, zee en strand. Het mooiste is het uitgestrekte binnenland met bergen, meren en zelfs nevelwouden.

Vanaf de grens rijden we naar Ardahan om boodschappen te doen en een simkaart te kopen. Iedereen is even aardig en behulpzaam en we staan dan ook al snel in de goede winkel. Daarna even verse groenten en fruit halen. Henk probeert onderweg naar de camper te pinnen maar helaas, buiten gebruik. Al snel komt er een man aan die dat gezien heeft. Hij komt alleen even vertellen waar de volgende pinautomaat is en gaat dan terug naar z’n plekje in het theehuis. De vriendelijkheid van de mensen is als een warm bad. 

Na de lunch rijden we verder in de richting van de Zwarte Zee. De rit naar Artvin, gedeeltelijk door het Karaköl Sahara NP en langs de rivier, Okcular Deresi, is supermooi.  Glooiende groene hellingen, bossen maar ook diepe kloven. En dat met blauwe lucht en stralende zon. 

In Artvin, volgens het boek een lelijk plaatsje, stoppen we ermee voor vandaag. Aan de rivier is een parkje met een parkeerplaats en wat horeca. De bewaker komt meteen aan en wij verwachten weggestuurd te worden. Mis, hij komt alleen even vertellen waar we moeten staan zodat hij ons via de camera kan bewaken. We kunnen dus rustig naar het terras. Als we later weggaan komt de ober ons na. Volgens hem is bij het afrekenen een fout gemaakt en hij geeft ons meer dan de helft van het betaalde bedrag terug. Bij nader inzien vindt de bewaker dat we toch niet helemaal goed staan, dus nog 50 meter opschuiven. Geen probleem toch!

Kilometerstand: 109179