Trabzon

Om 9.00 uur staan we bij de Iveco-garage. Hassan spreekt gelukkig een beetje Engels dus het probleem is snel uitgelegd. Hij en de werkplaatschef (in witte stofjas!) beginnen meteen fanatiek te bellen. En wij krijgen intussen cay aangeboden. Precies de goede spiegel kunnen ze op zo korte termijn niet vinden maar wel een alternatief. De werkplaatschef gaat de spiegel persoonlijk ophalen bij z’n collega. Twee uur later is de nieuwe spiegel gemonteerd en werken ook alle richtingaanwijzers weer. Onderdelen plus montage, door ons geschat op honderden euro’s, blijkt € 90 te kosten. Blij met de service en de reparatie rijden we naar de stad. 

De gids geeft niet veel bezienswaardigheden dus we gaan naar het centrum en willen dan later buiten de stad een camperplaats zoeken. Maar Trabzon verrast ons. Vanaf onze parkeerplaats lopen we zo de stad in en even later zijn we in een gezellig drukke bazaar. We parkeren de bezienswaardigheden en gaan onze neus achterna. Gewoon doelloos ronddolen in de straatjes. Mooie kramen; met veel liefde wordt groente, fruit en vis gepresenteerd. Af en toe is er nog een koperslager aan het werk. Als het tijd is voor het middaggebed zoeken veel mannen in de straatjes van de bazaar een plekje om te bidden. We lunchen, döner, met de Turken in een klein tentje met formica tafeltjes. Het is er druk dus gewoon maar ergens bij iemand aanschuiven. 

Op straat zie je alles door elkaar: gesluierde vrouwen maar ook jonge meiden met skinny jeans en een shirt. Af en toe spotten we een jurkje en zelfs een paar korte jurkjes met blote benen! Overal vriendelijke gezichten en “merhaba”; vooral de oudere vrouwen zijn heel lief. Het blijft leuk, eerst de verbazing over die toeristen en dan die brede glimlach. Of een vrouw die spontaan je hand pakt of je gewoon. De mannen treffen elkaar in de theehuizen voor een praatje en een glas thee. Je betaalt het eerste glas thee, daarna wordt er gewoon bijgeschonken. 

Na de bazaar gaan we naar het Atatürk Alain. Een groot plein met theehuizen en restaurantjes. Het is er gezellig druk dus we blijven op een terras hangen voor thee. Trabzon is zo leuk dat we besluiten om hier vannacht te blijven. Dus even naar het parkeerterrein om de auto te verzetten naar een iets minder lawaaierige plaats.  De parkeerwachter hier geeft ons een nieuwe bonnetje. Het eerste gooit hij (onbetaald) weg. We gaan terug de stad in om de rest te verkennen. Henk laat z’n haar knippen voor het het gigantische bedrag van € 4,50. En we kopen weer veel te veel fruit. Terug bij de camper is het nog zo warm dat we tot laat buiten kunnen zitten. 

Kilometerstand: 109953