Shiraz

5 september 2018 - Isfahan, Iran

Vanmorgen op tijd uit de veren want om 7.30 uur gaat het visumkantoor open. Wij waren op tijd; zij niet. Het wachten was voor niets; visum verlengen kan pas een paar dagen voor  de einddatum.

Naar de camperplaats bij een hotel gereden. Gelukkig is hier een wasserij en de man is ook bereid om voor ons de was te doen. Dus zakken vol was ingeleverd. Drie uur later kwam alles keurig droog terug. Voor 1.000 000 rial inclusief fooi, kunnen we er weer een poosje tegen.

Daarna de stad in en achtereenvolgens een vrouwenverblijf (Zinat-ol-Molk), een moskee (Nasr-ol-Molk) en een badhuis (Vakil-hammam) bezocht. Op een terrasje lekker cappuccino gedronken en toen naar Vakil bazaar. Hier is ook de Vakil-moskee dus die ook maar gelijk bekeken.

Op de terugweg bij ons in de straat boodschappen gehaald. In de winkels staan de vrouwen en mannen vaak in aparte rijen. Bij de bakker stond een man te eten: een broodje en een bakje groen spul. Ik wilde er in kijken en aan ruiken maar dat ging niet door. Er ontstond een hele discussie omdat de andere mannen het raar vonden dat dat niet mocht. De man bleef een beetje in de buurt rondhangen en toen we brood hadden werden we meegesleept naar de afhaaltoko. Daar kocht de man een grote bak van de soep/stamppot en gaf die aan ons. Van betalen kon geen sprake zijn. Het smaakt niet verkeerd maar wat het is blijft onduidelijk. Iets van kikkererwtensoep.

De laatste dagen is het gelukkig minder warm. De temperatuur blijft hangen bij 33 graden.

Foto’s