Moskou

Op tijd opstaan want om 9.00 uur gaan we naar de stad. Vanmorgen staat het Kremlin op het programma. Af en toe is een ondersteunende organisatie wel handig; we hoeven niet in de rij te staan voor een ticket. We hebben wel pech met het weer want het regent. 

Eenmaal binnen de poort van het Kremlin is er van alles te zien. Als je je maar gedraagt! Ook al zijn er brede straten en geen verkeer: op de stoep blijven, over de zebra oversteken en niet op het gazon lopen. Overal houden politieagenten de bezoekers nauwlettend in de gaten. Van de stoep of de zebra? Meteen wordt er met een stokje gezwaaid of op een fluitje geblazen om je terug binnen de lijntjes te dirigeren. 

De volgende uren hebben we besteed aan het bezoeken van de verschillende kerken/musea binnen het Kremlin zoals de Verkondigingskathedraal, de kathedraal van de Ontslapenis van de Moeder Gods, de kathedraal van de Aartsengel Michaël, de kerk van de Twaalf Apostelen en de Kleedafleggingskerk. Het ene gebouw nog mooier dan het andere. Gelukkig scheen af en toe de zon zodat we ook konden zien hoe mooi al die gouden koepels zijn als de zon er op staat. Nadat we alles gezien hadden zijn we bij Jamie’s Italian gaan lunchen. Pasta, salade, wijntje erbij. Lekker maar geen Aha-Erlebnis. Maar je krijgt er wel een vakantiegevoel van.

Na de lunch op het gemak naar de oude schokoladefabriek “Rode Oktober” gelopen. Een mooi industrieel gebouw. Nadat de bonbonmakers verhuisd waren werd het complex ingenomen door jonge creatieve mensen die er galeries en restaurants openden. Over de voetgangersbrug naar de Christus Verlosserkathedraal, de grootste Russisch orthodoxe kerk ter wereld. Stalin gaf opdracht om de kerk te slopen en op dezelfde plek een monument te bouwen. Toen bleek dat de locatie niet geschikt was voor het plan van Stalin, werd de bouwput een zwembad. In 1994 werd begonnen met de bouw van de nieuwe kathedraal. De kerk zelf mooi is niet heel bijzonder, maar vanaf het terras op 40 m hoogte heb je een prachtig uitzicht over de stad.

Later zijn we in een restaurant Rusland-Spanje gaan kijken. Alle aanwezigen in de stress natuurlijk. Wel gezellig en heerlijk gegeten. Overigens komen ze in alle cafe’s en restaurants een krukje brengen speciaal om je tas op te zetten. Na de wedstrijd zijn we nog een rondje door de stad gelopen. Alleen maar toeterende auto’s en feestvierende mensen. Maar wel allemaal heel gezellig en zeker niet agressief.

Bij de tramhalte stonden 2 vrouwen en een man. Op een of andere manier kregen we contact. Toen de jongste dame doorkreeg dat haar vragen via Google translate automatisch vertaald werden, was het hek van de dam. De ene vraag na de andere werd op ons afgevuurd. Over ons en onze reis en alles wat ze verder kon bedenken. De derde dame die zich later in het gesprek mengde sprak goed Engels en die legde ons uit dat lang niet iedereen achter het beleid van Poetin staat. Ze vroeg ons of het Westen oorlog wilde, kennelijk door de tv hier geopperd, maar dat konden we gelukkig ontkennen. De mensen willen gewoon een normale relatie met Europa en zitten zeker niet te wachten op gezeur en sancties. En leuk en leerrijk gesprek met hele lieve hartelijke mensen.