Kargarud-Ahar

25 september 2018 - Gilan, Iran

Gisteravond onweerde het en regende het af en toe. We vertrekken om 9.00 uur en volgen de weg langs de kust. Je kunt maar heel af en toe de zee zien. We hebben weer problemen met internet dus we gaan Astara in. Als we daar iemand vragen naar een servicepunt springt hij in de auto en brengt ons weg. Het probleem blijkt verholpen te kunnen worden door het kaartje in een andere telefoon te doen. Klinkt vreemd maar klopt wel. Na een maand wordt het mei-nummer van de buitenlandse telefoon geblokkeerd. Je moet het maar weten. Onze chauffeur brengt ons terug naar de auto en vertrekt pas als hij er zeker van is dat alles weer werkt. 

In Astara, ligt net voor de grens met Azerbeidzjan, gaan we weer de bergen in. Het eerste stuk is mooi groen en de zon schijnt. We rijden vlak langs de grens, een hekwerk met prikkeldraad en daarachter een mijnenveld. Eenmaal boven is het een kale, mistige bedoening. Langs de weg weer veel kramen; deze keer met maïskolven en koperen samowars.

Vandaag zien we heel wat koeien, ook gewoon op de snelweg dus dat is oppassen. Nou ja, sommige chauffeurs zijn gevaarlijker. Als we verder richting Ardebil rijden worden het landschap ook weer mooier. Deze omgeving is de groentetuin van Iran. Als we in de stad komen valt de hoeveelheid groente en fruit meteen op. In Ardebil stoppen we om het heiligdom van Sheikh Safi te bezoeken. Vooral het Chini Khaneh, het porseleinhuis, is mooi. De ruimte heeft honderden kleine nisjes waar vroeger kostbaar porselein in stond. 

We kopen nog wat fruit en rijden dan door Ahar, een stadje aan de weg naar Tabriz. De camper parkeren we bij een parkje in de stad; een beetje lawaaiig maar het is niet anders. 

 Kilometerstand: 105929

Foto’s

1 Reactie

  1. Stien Walraven:
    27 september 2018
    Hoi Tanny en Henk, Ina is hier en die typt een briefje want ik praat liever dan ik schrijf.
    Hoe is het met Geert en Ko. Moesten die ook weg voor de politie.
    Jullie hebben het heel goed zo te zien.