Chkalovka-Drakhtik

De afstanden in Armenie zijn niet zo groot dus we hebben ‘s morgens tijd voor koffie en de krant. We staan vlakbij het klooster van Hayravank dus daar gaan we even kijken. De buitenkant is begroeid met oranjekleurig mos en ziet er mooi uit. Snel even binnenkijken. Het is niet bijzonder maar je hebt er wel mooi uitzicht over het meer.

We rijden naar Gavar en treffen daar een bijzonder goed gesorteerd groentewinkeltje. Aardbeien, ananas, kiwi’s; het is er allemaal.

We gaan terug en rijden via de kustweg naar Noratus. De wandeling over de enorme begraafplaats met honderden soms eeuwenoude chatsjkars (kruisteken) maakt diepe indruk. De stenen hebben meestal een kruis met daaromheen uitgebeitelde motieven van bijvoorbeeld rozetten, druiventrossen of iets bijbels. Meestal worden de stenen gemaakt om levende of overleden personen te eren, maar ook als bescherming tegen natuurrampen of om een overwinning te herdenken. Overigens staan chatsjkars niet alleen bij kloosters, kerken of op kerkhoven. Je vindt ze ook langs de weg, meestal overdekt en met een bankje er naast. Op het kerkhof zaten een paar oude dames sokken te breien in de hoop die aan toeristen te verkopen.

Terug naar de hoofdroute om het rondje rond het meer te vervolgen. Overal langs de weg wordt vis aangeboden. De mannen geven met hun handen aan hoe groot de vissen zijn. Als die maat klopt dan zit het meer vol met gigantische killervissen.

De route gaat door een aantal dorpjes en stadjes. Allemaal even stoffig en kleurloos. Bijna ieder huis heeft een grote hooiberg. Als er geen ruimte op het erf is, ligt de hooiberg op straat. Er wordt soms ook mest gedroogd, waarschijnlijk om te stoken. Zie je in andere landen vaak plastic op straat en in de struiken, hier ligt overal oud ijzer. Auto’s die achtergelaten zijn, oude olietanks in een veld, plaatwerk wat gebruikt wordt als erfafscheiding. En natuurlijk ook bij de verlaten fabrieken staat er het nodige weg te roesten. 

In Vardenik even het dorp ingereden om bij een kerk te kijken maar die was dicht. Niet erg, we hebben er eigenlijk ook wel genoeg gezien. Voorbij Geghamasar werd de weg heel slecht. Gelukkig veranderde dat na 10 kilometer in slecht. Tussen Shorzha en Drakhtik aan de oever van het meer kunnen we overnachten. Sinds heel lang staan we in een vlak gebied en aan een weg met bijna geen verkeer. Dus nog even een klein rondje hardlopen. Dat viel niet mee na 2,5 maanden. De komende tijd maar weer proberen op te bouwen.

Kilometerstand: 107322