Barskoon (south Beach)-Ak-Sai

Vanmorgen kwam de bakker aan de deur. Nou ja, een aardige Duitser die hier met een tent staat kwam vers brood brengen. 

Om 9.30 uur gestart in richting Tosor. Hier zou de Skazka Canyon zijn. De weg gaat dicht langs het meer, links van ons bergen en rechts het Issyk Kul meer met daarachter ook bergen. Over het uitzicht kunnen we ook vandaag niet klagen.

Bij een pomp aan de weg het dagelijkse ritueel van water bijvullen. Je weet maar nooit wanneer er weer water is. Bij de pomp zat een lief klein meisje ons gedoe rustig te bekijken. Mama vond het wel leuk om intussen even bij ons binnen te kijken.

Na een poosje links af naar de canyon. Het was nog zo’n 2 kilometer lopen tot de canyon zelf. De canyon zelf was wel aardig maar leek niet op de plaatjes in het boek. Jammer, maar we hadden wel even lekker gelopen.

Terug op de weg kwam er heel snel een bord naar Fairy Tale Canyon. Weer de weg af en de camper geparkeerd bij een officiële ingang. Je moest zelfs 50 Som (€ 0,60) entree betalen! Weer was het twee kilometer naar de canyon. Wij op pad. Blijkbaar vonden de drie jonge vrouwen die stopten ons zielig en lieten ons meerijden.

Bij de canyon zelf was de verrassing groot: geweldige rotsformaties in verschillende kleuren. We hebben urenlang onze ogen uitgekeken. Deze canyon is wel een van de toppers van Kirgizië. 

In Bokonbaye boodschappen gedaan en op zoek gegaan naar een postzegel. Het vage handgebaar van de winkelier wees overal en nergens heen. Na een stop bij een bank en het telegrafiekantoor kwamen we toch bij het postkantoor. Een lange balie met daarachter 5 dames. Nadat we de eerste in de rij onze kaart gegeven hadden en om een postzegel "gevraagd"hadden, gaf zij de kaart door aan nummer 2. Die gaf hem door aan nummer 3 enzovoort. Er werd van alles over en weer geschreeuwd maar er kwam geen postzegel. Tot er een mevrouw binnenkwam die de kluis openmaakte. En daar waren dan de postzegels. Niks mooie plaatjes, hele moderne zelfklevende met streepjescode. De zegels waren groot en de ruimte op de kaart beperkt dus moesten ze op maat geknipt worden.  Dat ging redelijk alleen moest toen de achterkant er nog af, Niet dus. Na enig gepeuter door meerdere dames werd de lijm gepakt en de zegels geplakt. Na een half uur stonden we stikkend van de lach buiten. We hadden graag een foto gemaakt maar dat durfden we, uit angst om alles te ontregelen, niet te vragen.

Daarna een slaapplaats gezocht. Die hebben we gevonden in een dal aan een klein meertje met rondom bergen.

Kilometerstand: 97089