Ak-Sai-Tamschy

Toen we opstonden was het bewolkt. En dat bleef eigenlijk de hele dag zo. Niet erg, best lekker dat het een dag niet zo warm is. In “ons” dorp weer overal abrikozenbomen met heel veel vruchten. 

We willen vandaag naar Kyzyl Tuu, het dorp van de yurtenmakers. Maar een paar kilometer voor het dorp stond een bordje “salt lake”. Afslaan dan maar en de piste op. Hobbel, hobbel, na 10 kilometer wasbord kwamen bij een park van de ”Roompot”. Een park met huisjes en voorzieningen zoals strand, restaurantjes en zelfs een bakkertje. 

Een klein stukje lopen en we waren bij het Shor Kol-meer. Een man wilde meteen kennismaken en ons inlichten over de situatie ter plaatse. Het meer is heel zout; ook als je niet kunt zwemmen blijf je drijven. De modder aan het uiteinde van het meer is geneeskrachtig. Op naar het strand dus. Het eerste stuk was een gewoon strand met badderende families. Opvallend veel oudere vrouwelijke locals. (Denken wij, de meeste mensen zijn jonger dan je op het eerste zicht zou denken.) Aan het einde van het strand was dan de wondermodder. Je gaat het water in en komt er zwart weer uit, goed inwrijven en daarna kun je even lekker in het zand rollen. Tenslotte was je het hele zaakje in het meer af. We hebben er met verbazing naar staan kijken en onze beurt voorbij laten gaan. 

Onze rondje rond het meer afgerond en nog even in het yurtendorp rondgekeken, de vakantiewoning bezichtigd en een soort aardappelpannenkoekjes  gekocht voor de lunch. En dan moet je weer diezelfde weg terug hobbelen. Om 14.00uur waren eindelijk in Kyzyl Tuu. Na het begin van de dorpsstraat zagen we een bordje met een yurt. En jawel, op de binnenplaats was de hele familie bezig. Pa was stroken vilt aan het knippen en ma was bezig versiering voor de yurt te snijden. Er lagen houten spanten voor het dak, harmonicaschermen voor rondom en de houten cirkel die bovenin komt. De zoon de huizes liet ons daarna de versierselen zien, spanbanden, kleedjes en rieten matjes. 

Via Balykschy naar de noordkant van het meer gereden. Ook hier valt op dat er heel weinig moskeeën zijn. De Islam is hier meer cultuur als geloof. Dat zie je ook in de manier waarop mensen met elkaar omgaan; traditionele vrouwen en halfnaakte dames in bikini, het kan hier allemaal. 

Net buiten de stad stonden er allemaal kraampjes langs de weg waar gerookte vis verkocht werd. Natuurlijk stoppen en visje kopen. (Geen succes, visje niet gaar.) De weg was na Balykschy opgebroken dus dat was weer hobbelen. In Tamtschy waren we er zo klaar mee dat we camper aan het strand geparkeerd hebben. Hier aan een strand met alleen locals. 

Natuurlijk iedereen weer kijken en gluren. Het duurde niet lang of er zat een echtpaar bij ons binnen. Met handen en voeten een gesprek geprobeerd te voeren. De zoon en schoonvader volgden het allemaal met belangstelling. De zoon vond het zo interessant dat hij alles filmde. Hoezo wet op de privacy? Later op de avond nog een Rus op bezoek gehad die hier op vakantie is. 

Om een uur of acht verdween de kudde badgasten. Hun plaats werd ingenomen door een kudde schapen. 

Kilometerstand: 97247