Yasd-Abarkuh

We willen meer rust in de reis brengen dus gaan we vanaf hier alleen verder in ons eigen tempo. Dat betekent dat we vanmorgen gewoon aanrommelen en de camper een beetje schoon gemaakt.

Na de lunch met een taxi naar de Bagh-e Dowlanat, een mooie tuin aan de rand van de stad. Jammer genoeg zijn de tuin en de waterpartij behoorlijk verwaarloosd. Onderweg terug nog 3 mooie waterreservoirs gezien. 

In de oude wijk hebben veel deuren nog twee kloppers: een ring voor de dames en een staaf voor de heren. Door het verschil in geluid wist men of er een man of een vouw aan de deur was en konden vrouwen zich op tijd bedekken. 

Toen was het alweer tijd om met een “snap” naar de “Stiltetorens” te gaan. (Een “snap” is een particulier die tussendoor een taxiritjes doet.) De jongeman bij de entree nodigde ons uit in zijn kantoortje en ging spontaan thee voor ons zetten. Tijdens de thee kregen we wat meer informatie over zijn geloof. Het Zoroastrisme is gesticht door de profeet Zarathustra/Zoroaster. De basis is dat er een God van het goede (Ahura Mazda) en een God van het kwade (Ahriman) bestaat. De heilige geschriften zijn vastgelegd in de bundel Avesta. Het Zoroastrisme was voor de komst van de Islam de staatsgodsdienst. In de zevende eeuw na Christus won de nieuwe religie, de Islam, snel terrein. Bij opkomst van de Islam konden de aanhangers van het Zoroastrisme kiezen: zich bekeren tot de Islam, of het Perzische Rijk verlaten. Veel Zoroastriërs vluchtten naar India en werden daar bekend onder de naam “Parsen”, naar hun herkomstland Perzië. Een beroemde Zoroastriër was Freddie Mercury van de band Queen. In Iran wonen nog zo’n 35.000 aanhangers van het Zoroastrisme. 

Volgens de Zoroastriche leer moeten aarde, vuur, water en lucht rein gehouden worden. Overledenen kregen daarom een luchtbegrafenis. Het lichaam werd op de muren van een stiltetoren gelegd om door de gieren opgegeten te worden. De botten werden daarna in een kuil in de toren gegooid. In de jaren zestig werden luchtbegrafenissen verboden. De lichamen worden nu in een betonnen bak begraven. Zo wordt voorkomen dat de aarde verontreinigd wordt.

Toen we daar rondliepen kregen we een appje dat Piet problemen had met de auto en dat hij wel wat hulp kon gebruiken. Dus hals over kop naar Abarkuh gereden. (Hoezo rust in de reis brengen?) De eerste 60 kilometer door een mooi bergachtig gebied. Jammer dat we haast hadden want onderweg hadden we nog een aantal dingen willen doen. Bleek voor niets te zijn geweest want de auto kan hier niet gerepareerd worden dus die moet met een takelwagen naar Teheran. De jongeman die als tolk optrad wilde ‘s avonds nog graag een rondje sightseeing doen. Dus eerst langs een mooi ice house, toen langs de oudste cipres ter wereld. Leeftijd: ergens tussen de 2.500 en 4.000 jaar. En naar een hotel met een windvanger. Het door de tolk beloofde etentje bij zijn moeder kon niet door gaan. Dat was op zo’n korte termijn niet te realiseren dus werd het eten in het hotel. 

Kilometerstand: 102969