Saratov-Dem’yas

6 juli 2018 - Ozinki, Rusland

Ondanks dat we midden in de stad stonden hebben we wel lekker geslapen. Na de koffie meteen de stad in. Even een rondje voetgangerszone en daarna boodschappen doen op de overdekte markt. Een behoorlijk grote markt met alleen verse producten. Heerlijke kaas gekocht (soort feta maar met dille en tomaat), aardbeien, verse koriander en zeewiersalade. Daarmee is definitief bewezen dat Russen niet alleen kool en wortelen eten. Daarna bij de supermarkt vers stokbrood gehaald. Een dag die zo begint kan niet meer stuk. Op weg gegaan naar Dem’yas. Omdat gisteren het vinden van een parkeerplaats heel veel moeite kostte, wilden we de Holy Trinity-kathedraal overslaan. Maar we hadden geluk en konden vlakbij parkeren. Gelukkig maar want het is echt een mooie kerk. Heel veel goud en prachtige muurschilderingen. Nog even naar de Wolga gekeken en besloten dat we geen boottochten doen. De rivier is zo breed dat echt alleen maar water ziet.

Daarna de brug over en de snelweg op. Die was niet echt goed, een lappendeken van stukjes asfalt. En verder alleen gaten. Dan maar in Pushkino de snelweg af en binnendoor Ozinki. Dat was de eerste 70 kilometer een keurige asfaltweg. Jammer dat je door de struiken langs de kant weinig uitzicht had. Vanaf Novatulka werd het weer slecht asfalt tot we in Kurilovka kwamen. Een heel leuk dorp met kleine vrijstaande huisjes. Sommige oud en vervallen maar de meeste in redelijke staat en bontgekleurd. Minder leuk werd het toen we een bord zagen: maximale doorrijhoogte 2,5 meter. Dat is toch wel even slikken na als je 110 kilometer terug moet rijden. Toch maar even doorgereden en tot onze verbazing stond een paar honderd meter eenzelfde bord maar dan voor de andere richting! Met hulp van Google translate bij de dorpelingen geverifieerd of wij door konden rijden tot Dergachi. Geen punt, dawai, dawai. Bleek dat aan het eind van het dorp de palen nog stonden maar zonder de lat op 2,5 m. Dat was wel het punt  dat de “verharde” weg over ging in zandpad met soms hele diepe dalen. Soms liepen er verschillende paden door elkaar en dan sta je ineens bij de Russische collega van metaalhandel Van Son. Stukje terug en via een andere “afslag” konden we verder. Het pad liep dwars door de korenvelden en weilanden. Onderweg nog een mooi dorpje en cowboys met kuddes schapen en/of koeien. Het zandpad was goed te doen meestal konden 40 km rijden. In Novorepnoye nog een afkorting gepakt naar Dem’yas. Het laatste stukje naar de overnachtigsplaats in Ozinki ging weer over de snelweg en die was heel, heel slecht. Niks asfal, alleen nog gaten. 

Daar hoorden we dat je op de route over de snelweg gemiddeld niet harder dan 25 km kon rijden. Mooie route gereden vandaag maar de hele camper zit wel binnen en buiten onder het stof. 

En als afsluiting een heel mooi wildcamp aan een riviertje, een prachtige zonsondergang en een heerlijke poke bowl. En België wint de wedstrijd tegen Brazilië.

Foto’s