Samerkand

11 augustus 2018 - Samarqand, Oezbekistan

We beginnen vandaag in het nieuwe deel van de stad. Ruim opgezette wijken met brede straten en veel kantoorgebouwen en hotels. Op een marktje Oezbeekse kaas naar Nederlands recept gekocht. Stukken beter dan de andere kaas die we hier tot nu toe kochten. Maar toch drong de vergelijking met plastic zich aan ons op. Omdat het zaterdag is, is er niet veel leven in de wijk. Nog even bij de Russische-orthodoxe kerk gekeken. Hoe het daar precies zit met de diensten blijft een raadsel. Terwijl de priester gebeden opzegt en met zijn wierook alle heiligen langsgaat, pakt de schoonmaakster emmer en dweil en maakt de kerk schoon. 

De boodschappen weggebracht en op zoek naar Oezbeeks aardewerk. Een mooie schaal gevonden en omdat het zo goedkoop was ook maar een tweede genomen. Jammer genoeg vond Henk het toen genoeg. Restaurantje gezocht voor de lunch en daarna op de markt groente en fruit gehaald. 

Na de siësta met een taxi naar Shohizinda, de dodenstad. Aan een smalle 70 meter lange straat staan 16 mausoleums en moskeeën. Sommige zijn zowel binnen als buiten voorzien van prachtige mozaïeken andere zijn juist heel sober. De mozaïeken zijn bijna allemaal blauw en groen. 

‘s Avonds zijn we nog even naar de verlichting in de Registon gaan kijken. Van de sfeer van gisterochtend was niets over. De buitenkant is nog steeds mooi maar de rode, groene en paarse verlichting binnenin deed wel heel erg denken aan een attractiepark.

Foto’s