Dem’yas-Oral (Kazachstan)

Naar de grens is het maar 70 kilometer maar daar doen we wel 2,5 uur over. Bij het eerste  Russische grenshokje werd ons inreisbriefje afgestempeld; daarmee was het een uitreisbriefje geworden. Bij het tweede hokje, elf kilometer verderop, werd het uitreisbriefje ingenomen, de paspoorten, rijbewijzen en de autopapieren gecontroleerd. De camper stond boven een smeerput en werd vanonder gecontroleerd en daarna wilden ze toch ook nog wel graag binnen kijken. Voor een echte controle was het nogal slordig; waarschijnlijk was de goede man gewoon nieuwsgierig. Zo, Rusland zijn we uit. Nu Kazachstan nog in.

Eerst een briefje invullen, alleen maar naam en paspoortnummer. Dat met je paspoort inleveren bij een loketje zodat die meneer alles over kon tikken. Nog even op de foto, stempeltje in je pas en klaar. Of even door een slagboompje en je bent binnen. Klinkt simpel maar dat duurde wel anderhalf uur. Gelijk over de grens moet je dan nog een verzekering regelen omdat Kazachstan niet op je groene kaart staat. Voor € 48 voor 2 weken ben je klaar. 

Op weg naar de grens veranderde het landschap in steppe met af en toe een kudde schapen of geiten Ook de mensen veranderden de westerse trekken. Zag je in Rusland hoofdzakelijk westerlingen, hier zie je duidelijk dat de voorouders uit Mongolië stammen. Bij het tanken bleek meteen dat Kazachen wel in zijn voor een babbeltje. Desnoods met handen en voeten.

En toen het grindpad op. Daar waren we op berekend maar het is wel en beetje lullig dat tien meter naast het pad een strakke asfaltweg ligt. Bij het eerste pompstation gestopt om te tanken en gas en water te vullen. Als je hier zonder brandstof staat is de ANWB heel ver weg. En weer verder hobbelen over het grind. En dan ineens splinternieuw asfalt, helaas na 1 kilometer hield het weer op. Na 5 km gravel toch weer asfalt en nu tot Oral. De Kazachen houden de spanning er wel in zo. 

Als je Oral binnen rijdt dan vallen meteen de gekleurde daken op. Iemand heeft hier goed verdiend aan gekleurde golfplaten. De mensen hier leven hoofdzakelijk van de industrie en handel. In Oral eerst maar boodschappen doen. Bij het kopen van een simkaart kwamen de kinderen op ons af met een telefoon; het was tijd voor een selfie. Engels is een verplicht vak op school en dat praat een stuk makkelijker.

Het is hier weer een uur later dus we gaan het nachtlager opzoeken. Vandaag weer een wildcamp zo’n 10 kilometer buiten de stad.

Kilometerstand: 93256