Charyn Canyon NP-Karkara

Om 9.30 uur het park uitgereden. Op deze laatste dag in Kazachstan rijden we tot een paar kilometer voor de grens met Kirgizië, zo’n 100 kilometer verderop. Eerst nog even stoppen bij de brug over de rivier. In de kloof was het modderwater maar hier was het mooi helder. Onderweg in een dorpje gekeken voor brood maar dat lukte niet. Wel lekkere abrikozen gekocht. Opeens dachten we hooibergen te zien maar toen we er naar toe reden bleken het graven te zijn. Zo te zien van minder rijke mensen. Niks grote bouwwerken zoals we die eerder zagen maar graven gemaakt van een soort leem. Hier vergaat niet alleen het lichaam maar ook graf. Soms was er ook alleen maar een gat gegraven dat werd afgedekt met een stuk met stenen verzwaarde golfplaat of gipsplaat. 

Het laatste stuk van de route ging door een prachtig groen heuvelachtig terrein. Toch wel mooi na al die kilometers steppe. Leuke weg ook die helemaal tussen de heuvels door slingerde. Het wild camp is op een prachtig veld langs de rivier en met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen. 

Tegen de avond kwam er een groepje kinderen langs. Na wat chips wilden ze toch ook wel even binnen kijken. Allemaal uit zichzelf netjes de schoenen uit. Ze vielen van de ene verbazing in de andere. De zaklamp, de gasaansteker, de doucheruimte; alles kreeg 2 duimpjes. Leuk dat de kinderen hier nog zo verrast kunnen reageren.

Toen de zon onder was, werd het snel koud. In no time was het 14 graden; tijd voor de verwarming.

Kilometerstand: 96613