Kochkor-Song Köl-Orto Tokoymeer

Om 9.00 uur vertrekken we met en aantal taxi’s richting Song köl. Na een paar kilometer de eerste stop er moet namelijk getankt worden. Aan de hoeveelheid klanten te zien heeft deze pomp of goede of goedkope benzine. Dat laatste lijkt ons waarschijnlijker. Na een halfuurtje voordringen, ruziën en elkaar klem zetten kunnen we met volle tank vertrekken. Bij de pomp was ook de eerste overstaptruc; van de 6 personen moesten er 2 overstappen in een andere taxi.

In eerste instantie was de weg heel goed; reden voor onze chauffeur om er het tempo in te houden. Plankgas, de bochten bij voorkeur afsnijden en in de bochten inhalen. Dit  spannende begin belooft wat voor de rest van de rit. Na ongeveer een uur kwamen we op een wasbordweg. Later kregen we de combinatie wasbordweg met haarspeldbochten. Ook leuk. Ergens op de helft was er weer een stop. Wij dachten voor de foto maar het bleek dat er weer van auto gewisseld moest worden. Wij kregen samen een 4x4 die echt nergens rammelde en een chauffeur die Engels sprak. Wat een luxe. Uiteindelijk kwamen we op 3000 meter waar de nomaden met hun kuddes de zomermaanden doorbrengen. Wat een prachtige beelden met al die beesten, vooral paarden, en hier en daar groepjes yurts en op de achtergrond het meer en de besneeuwde bergtoppen.  

Bij een yurt was een vrouw op heel traditionele manier boter aan het maken. Haar 18-jarige dochter vertelde dat de hele familie het, ondanks het primitieve leven, heerlijk vond aan het meer. Tijdens de Russische periode was het nomadenbestaan verboden maar het is nooit echt verdwenen. Na deze periode werden de stiekem opgeslagen yurten weer uitgepakt. Er kwamen weer yurtenmakers en de kennis over het weer, de planten en  het leven op de dshajloo (de zomerweide) werd weer gedeeld. Ook bij een andere familie vertelde de jongeren dat zij het leven op de zomerweide mooier vinden dan het leven in het dal. Dat komt misschien ook omdat ze van juni tot september vakantie hebben. 

Na ons rondje over de weiden was het tijd om weer met een eerste chauffeur naar beneden te gaan. Boven reed hij beduidend langzamer dan op het asfalt. Nog even stoppen om paardemelk te kopen en dan weer verder. Op een gegeven moment was een van de taxi’s kapot. Dat betekende 6 mensen verdelen over 2 andere auto’s. Dus met 9 man per auto verder. Onze driver verblikte of verbloosde niet. Hij ging rustig door met zonnebloempitten eten. De zak had hij achter zijn rug verstopt en iedere keer ging dat handje naar achter. Pas als het een beetje moeilijker werd, zoals bij een heel diepe plas water waar natte voeten op de loer lagen, hield hij even twee handen aan het stuur. Het laatste stuk asfalt reed hij weer flink door. Dankzij de 9 personen was de wegligging een stuk beter dan ‘s morgens. 

Terug in het dorp de auto gepakt en bij het Orto-Tokoymeer geparkeerd voor de nacht. 

Kilometerstand: 97461