Buchara

Na een rustige start vanmorgen gaan we naar de bezienswaardigheden die het verste van onze overnachtingsplek liggen. De plattegrond in ons boek klopt niet helemaal dus dat was zoeken. Daardoor kwamen we wel langs een fototentoonstelling. Mooie foto’s en portretten van de stad. Met een andere plattegrond een nieuwe start gemaakt. Via de gewelven van de mutsenmakers (nu volgestouwd met souvenirshops) naar de moskee en minaret Kalon. Een prachtig bouwwerk waar gelukkig nog geen souvenirwinkels zijn. Daarna door naar de Ark, een kunstmatige heuvel met daarop een fort, compleet met gevangenis, ontvangstzalen en paardenstallen. Het was lang de residentie van de plaatselijke bobo’s maar nu zijn de meeste ruimtes in gebruik als museum.

Aan de overkant van de Ark staat de Bolo Hauz moskee. Aan de buitenkant prachtig houtwerk, binnen mooi maar sober. De minaret staat bij deze moskee een stukje verder. Tijd voor een lunch en aansluitend naar de bazaar met een tussenstop bij het mausoleum van Chashmai Ayub.

De bazaar is een nieuw gebouw net buiten het centrum en mist de sfeer van de oude bazaars. Veel moeite gedaan om ducttape te kopen maar zonder resultaat. Wel munt en citroen gekocht om mojito’s te maken. Is weer eens wat anders dan water. 

Met de taxi terug naar de camper en na een korte siësta terug naar de moskee Kalon gelopen. Ook nu in de late zon weer mooi. Buchara is eigenlijk een groot museum; je struikelt over de mausoleums en moskeeën. Wel jammer dat veel oude gebouwen volgestopt zijn met winkeltjes en dus volhangen met kleding, tafelkleden, poppetjes, sjaals en, en, en. 

Deze eerste avond in Buchara afgesloten met een wandelingetje door achterafstraatjes. Onderweg nog een outfit gekocht die “Iran-proof” is met andere woorden: alles wordt bedekt. Daarna een terrasje gezocht voor en koud biertje. Dat was eve zoeken want Ondanks de grote aantallen toeristen verkoopt nog lang niet iedereen alcohol.