Almaty

Toen we opstonden regende het maar dat was na een paar uur gelukkig over. Met de kabelbaan naar 3200 meter gegaan. Hier boven in de bergen is het grootste skigebied van Centraal Azië, het Shymbulak ski resort. Mooi uitzicht op de gletsjer en de bergtoppen. Boven raakten we in gesprek met verschillende mensen: studenten uit Zuid-Korea, een Indiase familie die hier de 80ste verjaardag van hun moeder vierde, een Maleisisch gezin op vakantie. 

De bedoeling was om terug te lopen maar een echt pad konden we niet ontdekken. Dus gewoon lekker gaan lunchen en met de gondel weer naar beneden. 

Omdat we de komende drie nachten in NP’s staan toch maar even boodschappen gedaan. Ik denk niet dat daar veel is. In de supermarkt vroeg de jongen aan de kassa om onze klantenkaart. Die hadden we natuurlijk niet. Hij deed een heel verhaal en gaf ons daarna een kaart. Toen we afgerekend hadden liet hij ons trots zien wat we bespaard hadden met onze kaart: 270 tenge = € 0,67. 

Doorgereden naar het Ile-Alatau NP. Mooi park en druk bezocht door de bewoners van Almaty. Overal langs de weg en het riviertje auto’s. Mensen met hele voorraden eten en drinken brengen hier de dag door. Omdat we toch een eind door het water heen waren, onderweg bij een bergstroompje flessen water gevuld en in de watertank gegooid. De komende dagen kunnen we er weer tegen. 

Het dal waar we doorheen rijden is best smal. Aan de ene kant de bergen, aan de andere kant de rivier. We zijn eerst een eind naar boven gereden. Een weg die met 12% omhoog gaat. Bij het uitkijkpunt lag een vlag van Kazachstan. Mensen die hier stopten hulden zich allemaal in de vlag voor de foto. 

De overnachtingsplaats ligt aan de weg, niet echt super. Maar ook geen drama, zoveel verkeer is er nu ook weer niet.

Kilometerstand: 96234