Akhta-Artasjat

Gelukkig zijn de weergoden ons beter gezind vandaag. De zon schijnt volop en de temperatuur stijgt snel; van 7 naar 22 graden in een paar uur. Voor het eerst in lange tijd kunnen we in de supermarkt ook varkensvlees kopen. 

We gaan naar Areni want we willen wel eens weten hoe de Armeense wijn smaakt. Bij Areni Winery proeven we een droge witte en een rode wijn. De wijn is zo wrang dat we vermoeden dat de winery connecties heeft met een azijnproducent. Bij de buren, Hin Areni Winery is de witte wijn al een stuk beter en de rosé zo lekker dat we een paar flessen meenemen. 

We waren zo bezig met wijn dat we aan het Noravank- klooster voorbij gingen. Het lijkt ons wel mooi dus we gaan terug. Een voordeel van deze omweg was dat we een LPG-stationnetje vonden met passende aansluiting. Waarschijnlijk de enige in het land. Dus gauw de tank volgegooid. De weg naar het klooster loopt langs hoge rotswanden. Het is, net als de andere kloosters die we zagen, best klein en met weinig pracht en praal. Maar door de eenvoud juist wel mooi. 

We gaan verder naar Ararat. De weg is slecht, het landschap mooi. We gaan de Tukh Manuk pas over en komen uiteindelijk in een vallei met nogal wat wijngaarden. We rijden door en zien de berg Ararat al liggen. Jammer dat het niet helemaal helder is. In Lusarat bezoeken we het beroemde Khor Virap-klooster, mooi gelegen aan de Turkse grens. Men zegt dat de bezoekers vooral ook komen voor het uitzicht op de Ararat. In het klooster werd ik aangesproken door een Russische jonge vrouw;  zij herkende mij! Ze wist precies te vertellen dat we elkaar tijdens de football in Moskou hadden ontmoet. Hoe klein de wereld toch is. 

Onze overnachtingsplek is een heuveltje met uitzicht op de Ararat en het klooster. Mooie zonsondergang.

Kilometerstand: 106902