Teheran

Vandaag is het Eid al- Ghadir, een belangrijke feestdag waarop de aanwijzing van de opvolger van Mohammed herdacht wordt. Deze dag is zo belangrijk dat zelfs de grote bazaar dicht is. De hoofdroute is wel open (de winkels zijn dicht) maar de kleine zijpaden zijn bijna allemaal afgesloten met een poort of een hek. Jammer, want die wilden we juist vandaag uitgebreid bekijken. Toch maar gaan kijken en eigenlijk was dit ook wel heel bijzonder; waar je normaal hier over de koppen kunt lopen is het leeg en stil. Geprobeerd de Jame-moskee geprobeerd te vinden maar zonder resultaat.

Aan de noordkant van de bazaar was het wel druk. Hier wat rondgeneusd en geluncht bij een heel klein tentje. Daarna met de metro helemaal naar het eindpunt van lijn 1 in het noorden. Een ritje van nog eens een half uur. Van noord naar zuid is het ruim 40 kilometer; 80 minuten met de metro. 

Bij station Tarisj bleek ook een bazaar te zijn. Een hele leuke en een stuk overzichtelijker dan de grote bazaar. Ook hier is vooral het aanbod aan sjaaltjes heel groot. En heerlijke verse groente en fruit. 

Nu we toch in de betere wijk zijn op zoek gegaan naar een kapper. Lijkt me hier een stuk veiliger dan in een dorp. Navraag leerde dat in de Tanish mall , 500 meter verderop, een kapper zou moeten zijn. Daar gevraagd maar in eerste instantie niets gevonden. Bij de tweede poging ging een dame mee. Wat blijkt: de beautysalon zit ergens op een kantooretage in een hoek weggestopt. Veilig voor het oog van de man. Gelukkig had er iemand tijd dus voor 1 miljoen rial (€ 10) werd ik geknipt. Op straat was ons al opgevallen dat Iraanse vrouwen heel erg verzorgd zijn. Als je ze dan ziet op een plek waar geen mannen binnen mogen dan zie je ook wat er onder al die vormeloze kleding zit. Prachtige vrouwen, goed gekleed en mooi opgemaakt.

Dat geld hier is nog wel een dingetje. Officieel heeft men de rial maar meestal worden prijzen aangegeven in toman. Geen ramp maar je moet wel opletten. Als iemand zegt tienduizend dan kost het honderdduizend. 

De wijken in het noorden zijn het modernere deel van de stad. Hier zakken de hoofddoeken steeds verder naar achter of komen de vlechten en de paardenstaarten er vanonder. Ook zie je hier veel minder zwarte chadors en veel meer vlotte vesten en jassen. 

Na dit bezoekje aan de kapper moesten we kiezen: naar de Majid-tower en de Tabata-bridge of op de markt onze slag slaan. Dat werd dus het laatste, zo snel vinden we geen ijsbergsla, aardbeien en bramen meer. Er was zelfs een kraam waar ze taugé, eikenbladsla, ramboetans en mangistans verkochten. Tegen woekerprijzen maar toch. Lekker boodschappen gedaan. Waar je al  iet blij van kunt worden.

Bij het mausoleum was het echt idioot druk. Tot diep in de nacht bleven er auto’s komen. En overal tenten, kleedjes, auto’s en vooral duizenden mensen. De dag afgesloten met een mojito, natuurlijk alcoholvrij, en een heerlijke maaltijdsalade.