Teheran-Qom

Vanmorgen afscheid genomen van Teheran, het duurde even voor we het terrein af waren want duizenden mensen wilden hetzelfde: er uit. Meteen de tolweg naar Qom  op, natuurlijk zonder te betalen. Naar Qom is het ongeveer 150 kilometer dus dat halen we makkelijk. Onderweg alleen gestopt om te tanken. Meteen de plaatselijk zoetigheid geprobeerd: sesamzaad met veel honing en noten. Lekker.

In Qom staan we weer in een park een stuk buiten de stad. Bij aankomst was het rustig. Eerst maar lunchen en even wachten tot het wat koeler is. Intussen een praatje gemaakt met 2 meiden van 17 en 18 jaar. De vader is dierenarts en de dochters gaan straks allebei naar de universiteit. Eerste vraag van de dames: wat vind je van de kleding in Iran. Natuurlijk gezegd dat het wel prima is maar wel een beetje warm als je dat niet gewend bent. Zij stonden helemaal achter de kledingvoorschriften en hadden weinig begrip voor dames die hun hoofddoek laten afzakken. En dan gaat het ineens over het geloof en geboortebeperking (dat laatste mag). Aan het einde van de middag met een taxi naar de stad en ons af laten zetten bij het Fatemeh Masumeh heiligdom. Daar is het graf van Fatemah, de zus van Imam Reza, de achtste imam. Zij stierf hier op 28-jarige leeftijd. Net als in Mashhad mogen niet-moslims niet in de gebouwen komen en kun je dus alleen de pleinen bezoeken. Ook hier krijg je verplicht een gids mee. Ali zette er behoorlijk de pas in maar gelukkig mochten we wel af en een een fotostop. Een mooi complex maar veel kleiner als Mashhad. Hier geen massagebeden en pleinen met tapijten waar mensen bidden, eten of gewoon kletsen. Jaarlijks komen zo’n 20 miljoen mensen bidden bij haar graf. Niet alleen Iraniërs maar ook veel mensen uit het midden-oosten komen hier naar toe omdat het makkelijker bereikbaar is van uit Teheran. De stad is daardoor gezellig druk met veel souvenirwinkels met zoetigheid of gebedssnoeren en bidstenen. Als je bij het bidden buigt moet je voorhoofd de aarde raken. Omdat dit niet altijd kan gebruikt men een steentje van gebakken klei. Bij de moskeeën staan vaak grote bakken met zulke stenen. Na gebruik wel terugleggen natuurlijk.  

Na dit bezoek zijn we naar de gebedstorens een paar kilometer verder gelopen. We schoten niet erg op omdat we steeds moesten kletsen of ergens binnen kijken. Fotootje maken bij de bakker leverde een gratis brood op. Het brood werd bij deze bakker op gloeiende steentje gebakken.

Bij de torens was het heel druk. Veel in het zwart geklede mannen die daar bij elkaar waren voor iets. Misschien een begrafenis of een herdenking. Omdat de mensen allemaal voor de deur zaten konden we niet naar binnen. Het plein rond de grootste toren bestaat uit grafstenen en langs de wand zijn nisjes met foto’s van overleden mensen. 

Met de taxi terug naar de stad en in de bazaar een aardbeienshake en noga gekocht. Bij de taxistandplaats werden we opgepikt door een “snap”. Helaas, de man bracht ons alleen maar verder weg. Nadat hij 2 keer op de goede plaats was volgens hem zijn we toch maar in een echte taxi overgestapt. Gelukkig was het in ons hoekje van het park rustig en hoefden we geen rondleidingen te geven. 

Kilometerstand: 102270