Grens Oezbekistan-Baksuk (Oezbekistan)

8 augustus 2018 - Osh, Kirgizië

Vanmorgen eerst weer de riedel geld, verzekering en simkaart regelen. Daarvoor rijden we naar Khojaabad. De eerste dingen gaan redelijk snel maar voor de simkaart moet eerst de winkelier opgesnord worden. Die had blijkbaar net vandaag een vrije dag ingepland. Toen hij opdook bracht hij gelijk hulptroepen mee dus viel het allemaal nog mee.

Oezbekistan bestaat nog maar sinds 1991. De bevolking is voor 90% moslim (soenniet) maar de regering let er wel op dat de islam niet de overhand krijgt in het dagelijkse leven. Zo mag de moskee geen luidspreker gebruiken om de mensen op te roepen voor het gebed. En je ziet geen gesluierde vrouwen. De mensen hier zijn heel aardig. Meteen vanaf de grens al was het glimlachen, zwaaien, toeteren en welcome. Maar hopen dat dat straks in de toeristische plaatsen ook nog zo is.

Om 11.00 uur beginnen we aan de rit van 280 kilometer. Een behoorlijke afstand maar we besluiten om toch naar de zijdefabriek in Margilan te rijden, een omweg van 40 kilometer. Zeker de moeite waard. We kregen een rondleiding van een gids die ons het hele proces van rups tot lap zijde uitlegde en liet zien. We mochten overal kijken en de dames van het werk houden was ook geen probleem. 

Na dit bezoek toch maar even gas gegeven. Onderweg veel landbouw met af en toe een katoenveld. De laatste 65 kilometer ging door de bergen en over een pas van 2300 meter. Mooie route over een redelijke weg. Bij het water tanken bood een jonge vrouw vers gemaakte yoghurt aan. Praatje over en weer en natuurlijk binnenkijken. Een porseleinen klompje gegeven als dank voor de yoghurt. Waarop de moeder vond dat zij ons als dank een meloen moest geven. Zo hadden we nog even door kunnen gaan. 

Net voor het helemaal donker was waren op de overnachtingsplaats. Een wild camp in de heuvels en met 27 graden heerlijk koel.

Kilometerstand: 98822

Foto’s