Aqtöbe-Khromtau

Vanmorgen een poosje uitgeslapen. Daarna terug naar het centrum om de Heilige Nikolskykathedraal te bezoeken en boodschappen te doen. 

Ook de kerk is vrij nieuw en vergeleken met de kerken op het Kremlin heel eenvoudig. De kerk en de moskee zijn verbonden door de “Laan van eenheid en begrip”. Een beetje parkachtige laan met een grote fontein en bogen. 

We hadden bij een shopping mall geparkeerd dus daar ook maar naar binnen voor de boodschappen. De supermarkt viel tegen, weinig verse producten dus we zien onderweg wel. We hebben altijd nog voorraad in de vriezer. Hier wel een paar winkels van grotere merken zoals Adidas en Reebok.

Bij het wegrijden bij het winkelcentrum stond het verkeer op een gegeven moment helemaal vast. Een stuk voor ons stond een bus met pech. Alles wat achter ons kwam duwde gewoon door. Op de twee rijbanen stonden ineens 3 rijen naar de ene kant en twee naar de andere kant. Omdat iedereen dacht nog even te kunnen voorkruipen stond alles klem. Uiteindelijk was er dan toch iemand die toegaf en ruimte maakte.

Om 14.00 uur begonnen aan de rit van vandaag. 275 Km naar Karabutak. Ook vandaag weer steppe maar met meer hoogteverschillen. Net buiten Aktöbe scharrelde er een kameel rond op de snelweg. De weg is goed, alleen af en toe een gat of spoorvorming. Onderweg maar een paar dorpen in de eindeloze vlakte.  

Een eind buiten een dorp is meestal een begraafplaats. Die zijn allemaal heel groot omdat ook de graven aan de maat zijn. Een week na overlijden wordt het lichaam in een ondiep graf gelegd. Het garf wordt niet dichtgegooid met aarde maar afgedekt met planken of stenen. Na een paar weken is het lichaam verdroogd. Eigenlijk best een hygiënische manier van begraven.

Na 275 kilometer ergens de vlakte opgereden om te overnachten. Je krijgt dan echt het gevoel dat je helemaal alleen op de wereld bent. Met een paar mensen afgesproken dat we gaan proberen om in Aral naar de scheepswrakken te gaan.

Kilometerstand: 94036